Szanowni Państwo! Za sprawą mediów społecznościowych i globalizacji współczesny świat biznesu cechuje niezrównanie wysoki poziom intensywności kontaktów. Sprawne poruszanie się w nim wymaga stosowania takiego stylu przywództwa, który pozwala wykorzystywać potencjał istniejących w nim więzi. Liderzy muszą zrezygnować z postawy nakazowo-kontrolnej albo dążenia do konsensusu na rzecz przywództwa promującego współpracę.

Wirtualne zespoły o globalnym zasięgu są dziś normą, a nie wyjątkiem. Facebook, Twitter, LinkedIn, wideokonferencje i mnóstwo innych technologii przyspieszają rozwój komunikacji i umożliwiają takie formy kooperacji, które jeszcze niedawno byłyby całkiem nierealne.

Wielu menedżerów zdaje sobie sprawę, że potrzebują nowej instrukcji obsługi świata nacechowanego wysokim poziomem intensywności kontaktów i mnogością połączeń środowiskowych. Osoby, które wspinały się po korporacyjnej drabinie wewnątrz silosów, stosując „nakazowo-kontrolny” styl zarządzania, mogą mieć kłopoty z dostosowaniem się do „nowej rzeczywistości”. Z kolei tych, którzy opierają przywództwo na konsensusie, szybko dotyka paraliż procesów decyzyjnych i wykonawczych. Wypracowanie odpowiedniego stylu przywództwa nie jest łatwe.

Profesorowie Ibarra i Hansen, pisząc artykuł dla HBR, opierali się na wynikach badań prowadzonych wśród prezesów osiągających najlepsze wyniki. Częścią tych badań były odpowiedzi na pytanie, co to znaczy być liderem promującym współpracę. Autorzy odkryli, że potrzeba do tego solidnych umiejętności w czterech obszarach:

  • Odgrywanie roli globalnego łącznika. Malcolm Gladwell w bestsellerowej książce zatytułowanej Punkt Przełomowy użył terminu „łącznik” (connector) na określenie tych osób, które mają wiele powiązań z różnymi środowiskami społecznymi. Ale to nie liczba znajomych sprawia, że łącznicy są ważni; liczy się zdolność łączenia ludzi, idei i zasobów, które normalnie nie „zderzyłyby się” ze sobą. W biznesie łącznicy pełnią rolę niezmiernie istotnych koordynatorów współpracy.
  • Przyciąganie zróżnicowanych talentów. Zamiast oczekiwać nowych pomysłów od homogenicznych zespołów, liderzy angażują w wypracowywanie wyników różnorodne talenty bez względu na to, skąd pochodzą.
  • Dawanie przykładu współpracy na szczycie firmowej hierarchii. Praktykowanie współpracy na szczycie firmowej hierarchii, będzie wzorem zachowań oczekiwanych od wszystkich pracowników
  • Zdecydowane przywództwo. Kierowanie zespołami w zdecydowany sposób, aby nie grzęzły w niekończących się dyskusjach. Umiejętności te można nabyć, a ich opanowanie ułatwi każdemu menedżerowi osiąganie doskonałych wyników w długim okresie.