Kategorią czynników mających wpływ na władzę są umiejętności. Pierwszą cechą w obszarze umiejętności jest samowiedza, którą w naszym ICAN Institute definiujemy jako ciekawość świata, która pcha liderów do zdobywania istotnych informacji do prowadzenia i transformacji biznesu.
Nawyk czytania, wyciągania wniosków, umiejętności aplikacji zdobytej wiedzy w firmie, czy chociażby narzucona sobie dyscyplina w robieniu notatek to umiejętności, które praktykuje i pogłębia każdy menedżer, który pragnie poszerzyć i utrwalić swoją władzę. Działania takie prowadzą do głębokiej refleksji, która czyni nas bardziej sprawnymi intelektualnie i pomagają nam w rozwoju osobistym.
Przypomina mi się tutaj anegdota o Henrym Kissingerze – sekretarzu stanu w rządzie Cartera, który przygotowując się do rozmów rozbrojeniowych SALT 2 poprosił jednego ze swoich asystentów o informację na temat stanowiska Rosjan w tej sprawie. Asystent po paru dniach przesłał mu 20 stronicowy dokument, który Kissinger odesłał mu niezwłocznie z notatka na pierwszej stronie: „czy to wszystko na co Pana stać?”. Więc asystent pracował przez następnych kilka dni i nocy i przesłał Kissingerowi dokument, który liczył ponad 100 stron. Kissinger niezwłocznie odesłał mu znowu dokument z adnotacją „Czy to naprawdę wszystko na co Pana stać?”. Asystent więc zwołał zespół złożony przez najbardziej wytrawnych analityków z agencji federalnych i niezależnych instytutów i po tygodniu nieprzespanych nocy opracował dokument, który liczył ponad 300 stron z listem: „Panie Ministrze – to naprawdę wszystko na co mnie stać!” Kissinger zatrzymał opracowanie, ale odesłał asystentowi jego list dopisując uwagę: „W takim razie będę musiał to przeczytać!”
Drugą cechą w obszarze umiejętności jest pewność siebie. Pomimo Twojej nawet wysokiej pozycji w organizacji ludzie, z którymi przychodzi Ci pracować, jak i kontrahenci z zewnątrz będą bez przerwy ją testować. W każdym przypadku będą zadawać sobie pytania czy powinni Cię traktować poważnie. W związku z tym musisz zdawać sobie sprawę, że ludzie będą ciebie oceniać pod kątem tego, ile należy przypisać Ci szacunku i władzy. Będą Cię pytać i obserwować uważnie. Ludzie obserwując cię powiążą Twoją pewność siebie z rzeczywistym posiadaniem władzy. Pewność siebie oraz zachowywanie się w sposób dowodzący twoich kompetencji, pomaga w budowaniu wpływowej pozycji. Co ciekawe z przeprowadzonych badań wynika, że kobiety mają niższe poczucie własnej wartości niż mężczyźni. W negocjacjach dotyczących wynagrodzenia startują z gorszej pozycji niż mężczyźni, co jest powodem ciągłych dysproporcji w zarobkach obu płci. Konsekwencje braku pewności siebie dotyczą każdego, nie tylko kobiet, i są widoczne nie tylko przy określaniu wynagrodzenia. Jeżeli brak Ci pewności siebie w dążeniu do celu, nie będziesz umiał o to poprosić lub zażądać, osiągniesz mniejszy sukces niż ci, który są od Ciebie odważniejsi.
Trzecią cechą w obszarze umiejętności jest empatia czyli wczuwanie się w czyjąś sytuację. Psycholog prof. William Ickes analizując rozumienie empatyczne powiedział: „Ludzie mający zdolność empatycznego rozumienia to ci, którzy są dobrzy w odczytywaniu myśli i uczuć innych ludzi. W zasadzie osoby te są najbardziej taktownymi doradcami, najbardziej dyplomatycznymi urzędnikami, najskuteczniejszymi negocjatorami, politykami z największymi szansami wyborczymi, najskuteczniejszymi nauczycielami oraz najbardziej wnikliwymi terapeutami”. Problem, który posiada większość menedżerów to fakt, że przytłoczeni bieżącymi problemami i skupieni na rezultacie, jaki chcą osiągnąć nie potrafią wczuć się w czyjąś sytuację. Nie dokładają także wystarczających starań, aby przekonać podwładnych do swoich racji, często ignorując obawy innych lub odmienny punkt widzenia. Wczucie się w czyjąś sytuację nie oznacza wcale zmiany poglądów, ale jest doskonałym sposobem na pozyskanie zwolenników dla swojego działania.
Czwartą cechą w obszarze umiejętności jest tolerowanie konfliktu. Większość ludzi jest przeciwnikami konfliktu, unika trudnych sytuacji i uciążliwych osób, często przystając na ich prośby czy wręcz szantaż, zmieniając swoje zdanie dla tzw. „świętego spokoju”. Realna władza to także umiejętność przeciwstawienia się nieuzasadnionej presji, stawienia czoła sytuacjom konfliktowym czy stresowym. Jeżeli to potrafisz to masz przewagę nad większością innych ludzi. Były burmistrz Nowego Jorku Rudolph Giuliani podobno nigdy nie cofał się przed konfrontacją. Dziennikarze twierdzili, że Giuliani był najbardziej zaciętym i bezwzględnym bokserem w mieście awanturników i cechy te doprowadziły go do sukcesu w sprawowaniu władzy burmistrza Nowego Jorku”. Innym przykładem jest premier Singapuru Lee Kuan Yew, który stworzył potęgę Singapuru, nazywanego dzisiaj Szwajcarią dalekiego wschodu, często jest określany jako osoba „zachowująca się w sposób lekceważący i arogancki”. Lee doszedł do władzy po tym, jak zmierzył się z rządzącymi krajem Brytyjczykami, i nie cofał się przed podjęciem walki z politycznymi oponentami. Dzięki jego rządom silnej ręki Singapur stał się w ciągu 20 lat najbardziej rozwiniętym, zasobnym i stabilnym państwem w regionie.
Słynny ojciec współczesnego pragmatyzmu Niccolo Machiavelli powiedział: „Ten, kto ma władzę, nie musi nikogo za nic przepraszać.”, ale ten sam Machiavelli mówił, że „los sprzyja śmiałym”, że w życiu, aby coś osiągnąć trzeba wykazać się roztropną odwagą, której Państwu z całego serca życzę.